تحریم انتخا با ت   شروع راه نجا ت !

آ ریز-  دا را ب پور

آ وریل 2005  آ لما ن فد را ل

 

کا رنا مه و بیلا ن بیست وشش سال حکومت اسلامی را همگا ن آ گا هند و بحران مشروعییتی را که دامنگیر گردانندکان دستگاه حا کمه شده  نیز واقفیم . جار و جنجال این بار هیئت حا کمه پیرا مون انتخا با ت ریا ست جمهوری با هر زمان دیگر فرق دارد . اینبار گزینه ای بنام فریب را نمیشود به توده های سرخورده از وعد و وعید های گذشته ، به آسانی حقنه کرد . شعار های رنگ با خته  همیشگی رژیم در نماز جمعه ها نیز کارساز نیست . توسل به ترفند ها یی از قبیل دفاع از حقوق دست رفته «  اقلیتها ی قومی  ، کرد …… » و مبارزه با گرانی،  تأمین حقوق کارگران، انتخا بات آزا د  تها جم آمریکا ، مبارزه با فساد و ریخت و پا شها ( بعنوان نمونه سخنا ن یکشنبه 17 آوریل اکبر اعلمی نما ینده مجلس ارتجا ع ) و مواردی از این قبیل هیچیک مفری برای برون رفت از بحران عمیق و فزا ینده ای که رژیم را در چنبره خود گرفتار نخوا هد بود .

ترفند فریبکارانه رفراندوم که مبتکر آن از بنیا نگذارا ن سپاه محا فظ رژیم و از گردانندگان کلیدی بوده ، در مقطع خا صی مطرح  شده که  سرنگونی حکومت اسلامی اجتناب نا پذیر مینما یا ند .در واقع راهی برای گریز از این وا قعییت نیست ، اما علیرغم حقا نیت این امر تا ریخی ،  پاره ای از مدا حا ن رژیم فقا هتی هم به لباس آزادیخواهی درآمده ودر پشت این  شعا ر زرق و برقدار به سینه کوبی مشغو لند .

در اینکه رفراندوم یک گزینه مترقی و را هکاری برای حق دخا لت مردم در سرنوشت سیاسی خودشان محسوب میگردد ، شکی نیست . اما طرا حان شعار رفراندوم درایران دیکتاتورزده ، « راه کار » مشخصی ندارند. آنها در برابر این پرسش که : چگونه در چار چوب قوانین تحجری رزیمی که کلیدی ترین بندها ی قا نون اسا سیش به 1400 سال پیش مربوط است ، میتوان سرنوشت سیا سی کشور را رقم زد ؟؟ عا جزند.. بر همین مبنا اگر به بند های 91 تا 99 و 110  قانون اساسی رژیم جمهوری اسلامی نظری بیافکنید و در خا تمه به آخرین بند این قانون ( بند 177 ) تأمل و تعمقی کوتا ه دا شته با شید؟  آنگاه خوا هید دید که جنا ب « سازگا را » ی پا سدار پیشین رژیم و گروهها ی عا فیت جو و دنبا له رو وی ، که مد ا حا ن پیشین رژیم معلوم الحال اسلامی بودند ، چه دام جدیدی در مسیر مبارزات نوین خلقهای ایران گسترانیده و مترصد فرود آوردن ضربه مهلکتری از دوم خرداد بر پیکر مبارزین راستین که هما نا مردم به جا ن آمده اند ، هستند . برای هر انسا ن آزاده روشن است که رژیم وا پسگرای ایران  هر گز اجازه یک رفراندوم وا قعی و آزاد را بکسی نخواهد داد. بنا بر این  طرا حا ن شعار بزک خورده رفراندوم  یا به خو شخیا لی دچار شده ؟ یا کمر به نجا ت رزیم بسته و به فریبکاری متوسل شده اند . که این دومی  صد البته به وا قعییت نزدیکتر است .

رژیمی که تحمل  و «  منتظری طراح ولا یت فقیه »  و«  حجاریان » تئوری پرداز!! جبهه نجات رژیم ( دوم خرداد )   و« آغا جری  »،و « اشکوری » و پا سدار ها ی پیشین از آن جمله رضا جلایی پور وغیره را ندارد ، رژیمی که در تکا پوی نجا ت خود آشکارا ا ز آمریکا « شیطا ن بزرگ قبلی و طرف مذاکره فعلی » میخوا هد تضمین عدم سرنگونیش را بکند ، رژیمی  که برای عضویت در سازما ن تجارت جها نی به چاکر منشی و گدا یی از ایالات متحده روی آورده تا بربحران عمیق خود فا ئق گردد ، رژیمی که چوب حراج بر منا بع نفتی زده و با منعقد سا ختن قرار داد های نکبت بار برای بقأ خود به هرتر فند دیگری حتی سا ختن بمب اتمی روی آورده ، چگونه اجازه خوا هد داد که علیه مو جو دیت اش رفرا ندوم بر پا شود ؟ !  آنهم در چار چوب قوا نینی که تما می اقتدار در دست « مقام رهبری ولایت فقیه » به مثا به  «  یگا نه مرجع مصلحت اندیش نظام  »نهفته   ا ست و کسی را یا رای   رودر رویی با وی نیست .!!!

بنا بر این اگراز دفاع نسنجیده تعدادی نا آگاه و یا به عبارتی خوش بینا ن کم تجربه که دنبا له رو افراد عا فیت طلبی همچون « فرخ نگهدار » و « خا نبابا تهرانی »  شده اند  بگذریم ، رفرا ندوم وا قعی تنها پس از سر نگونی رژیم جمهوری اسلا می و در وا قع در شرایط آزاد و دمکرا تیک قا بل تحقق است و بس .

تحریم انتخا با ت آینده برای  « ریا ست جمهوری اسلا می »  از سوی همه اقشار و طبقات مختلف در دا خل کشور، کل نظام و سیستم حا کم بر آ ن را که منتج از قا نون ارتجا عی جمهوری اسلا می است ، به چا لش خوا هد کشید و مشر وعییت آنرا در انظار افکار عمومی جها ن و  حتی رژیمهای  اروپا یی (بریتا نیا  فرا نسه و ایتا لیا ، آلما ن ) به زیر سئوا ل خوا هد برد . این مبارزه  جدی ، را ه را برای دور جدیدی از مبارزات رودر رو با رژیم حا کم خوا هد گشود و اپو زیسیون دا خل کشور را در عرصه پیکار نها یی تقو یت خوا هد کرد . فرا موش نکنیم که پس ازشکست محتمل رژیم در بر گزاری انتخا با ت فر ما یشی ، سا لروز بخون کشیده شده قیا م دا نشجو یا ن (18 تیر ) نیز عر صه منا سبی برای تعرض به حکومتیا ن و برآمد توده ای است .  شعا ر :  تحریم انتخا با ت   شروع راه نجات ،  بهتر است  از هم اکنون به یک شعا ر فرا گیر تبدیل گردد .  هر گو نه مسا محه و بی تو جهی به این امر پیا مد فا جعه باری را بد نبا ل خوا هد داشت . اپو زسیون خا رج از کشور از آنجا که در تحولا ت آینده نقش اسا سی نخوا هد دا شت،  بهتر است اتحاد مشروط و تاکتیکی را بمنظور پشتیبا نی از مبارزا ت دا خل کشو آغاز کند. مشا جره بر سر نوع حکومت و ایجا د « شورا ی رهبری » و... مقولا تی از این دست جز اتلاف وقت و صرف انرژی نتیجه ای نخوا هد داد  .

مضا فأ اینکه ، بعلت اختلا فا ت عدیده ا پوزیسیون ، تبعییت نیروی دا خل نه ا ز « رهبری » خا رج کشور ، که از نیروی بر آمدهء مبا رزا ت مستقیم توده ها خوا هد بود . از همین رو ، اتحاد خلقها ی تحت ستم ضا من اجرا یی ایرا ن آزاد ودمکرا تیک است و بر سمیت شنا ختن ملیتها ی ایرا ن بعنوان یک وا قعییت ، مبنا ی هر گو نه  توا فق سیا سی و تدوین قا نون اسا سی نو ین در ایران خوا هد گشت .

 

 

 

نظرات 1 + ارسال نظر
المیرا و تنها پنج‌شنبه 15 اردیبهشت‌ماه سال 1384 ساعت 10:08 ب.ظ http://www.asemoun-hasty.blogsky.com

سلام بیا پیشم حرفای زیادی برات دارم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد